επιθύριος

ἐπιθύριος, -ον (Α)

1. αυτός που είναι κρεμασμένος πάνω στην πόρτα («ἐπιθύριοι ἀσπίδες»)

2. ο στερεωμένος, ο μπηγμένος πάνω στην πόρτα («ἐπιθύριοι ἧλοι»)

3. το ουδ. ως ουσ. τὸ ἐπιθύριον

το πάνω μέρος τής θύρας, το ανώφλι.